ในขณะที่ การประชุมสุดยอดด้านสภาพอากาศ COP26ใกล้จะสิ้นสุดลง การถกเถียงยังคงดำเนินต่อไปในประเด็นสำคัญประเด็นหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง: หนังสือกฎใหม่สำหรับการค้าคาร์บอนทั่วโลกที่อนุญาตให้ประเทศต่างๆ ซื้อการลดการปล่อยมลพิษจากต่างประเทศเพื่อนับรวมในการดำเนินการด้านสภาพอากาศของตนเอง โดยทั่วไปแล้ว โลกยินดีกับ ข้อตกลงที่พาดหัวข่าว ว่าด้วยการยุติ การตัดไม้ทำลายป่าและจัดการกับก๊าซมีเทนและถ่านหิน
ความมุ่งมั่นทะเยอทะยานเช่นเดียวกันจากผู้ก่อมลพิษรายใหญ่บางราย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำมั่นสัญญาของอินเดียที่จะบรรลุเป้าหมายคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์ภายในปี 2513
แต่ปีศาจอยู่ในรายละเอียดและมีความกังวลอย่างจริงจังว่าข้อผูกมัดเหล่านี้บางส่วนเป็นเพียงความสมัครใจเท่านั้นในขณะที่ข้อผูกมัดอื่น ๆ ดูไม่สามารถทำได้
การกำหนดกฎสำหรับการ ค้าคาร์บอนระหว่างประเทศเป็นวาระการประชุมที่ถกเถียงกัน แต่ส่วนหนึ่งจะเป็นตัวกำหนดว่าประเทศต่างๆ สามารถปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาและร่วมกันจำกัดภาวะโลกร้อนให้ใกล้เคียงกับ1.5 ℃ มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้หรือไม่
ในระหว่างการประชุม COP26 นิวซีแลนด์ได้ประกาศ Nationally Definated Contribution ( NDC ) ใหม่เพื่อลดการปล่อยก๊าซลง50% ในระดับปี 2548 ภายในปี 2573
นายกรัฐมนตรี Jacinda Ardern อธิบายว่านี่เป็น “ส่วนแบ่งที่ยุติธรรมของเรา” และเป็นก้าวสำคัญจากคำมั่นสัญญาก่อนหน้านี้ของนิวซีแลนด์ที่จะลดการปล่อยก๊าซลง 30% ออกจากประเทศด้วยการปล่อย CO₂ เทียบเท่า 571 เมกะตันเพื่อ “ใช้จ่าย” ระหว่างปี 2565 ถึง 2573
ประเด็นสำคัญ: COP26: นิวซีแลนด์ให้คำมั่นสัญญาด้านสภาพอากาศใหม่ แต่ก็ไม่ใช่ ‘ส่วนแบ่งที่ยุติธรรม’
รัฐบาลนิวซีแลนด์ระบุว่า ” ลำดับความสำคัญอันดับแรก ” คือการลดการปล่อยมลพิษภายในประเทศ แต่ยอมรับว่าลำพังไม่สามารถปฏิบัติตามคำมั่นสัญญาใหม่ของประเทศได้ ในความเป็นจริง สองในสามของการลดการปล่อยมลพิษที่สัญญาไว้จะต้องผ่านการจัดการในต่างประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับประเทศต่างๆ ในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก
คณะกรรมาธิการการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศวิจารณ์แนวทางนี้
โดยอธิบายว่าเป็น “การซื้อการลดผลกระทบนอกชายฝั่ง แทนที่จะ [ทำ] สิ่งที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุการลดการปล่อยมลพิษจริงที่แหล่งกำเนิด”
แต่แนวทางดังกล่าวได้รับอนุญาตภายใต้ข้อตกลงปารีสซึ่งทุกรัฐใน COP26 ได้ลงนาม
สิ่งนี้จะช่วยให้ประเทศหนึ่งซื้อเครดิตจากประเทศอื่นที่เกิน NDC ของตน หรือดำเนินกิจกรรมที่ลดการปล่อยมลพิษในอีกประเทศหนึ่ง (เจ้าภาพ) และนับสิ่งเหล่านั้นเข้าสู่ NDC ของตน นอกจากนี้ยังสนับสนุนแนวทางที่ไม่ใช่ตลาดเพื่อความร่วมมือด้านสภาพอากาศระหว่างประเทศเกี่ยวกับการถ่ายทอดเทคโนโลยี การเงิน และการสร้างขีดความสามารถ
แต่บทบัญญัติเหล่านี้ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่เป็นที่ถกเถียง ไม่น้อย เพราะอาจส่งผลให้มีการนับการลดการปล่อยมลพิษซ้ำซ้อน เว้นแต่จะมีการตกลงกฎการปฏิบัติงานที่ชัดเจนและเข้มงวด การประชุมสุดยอด COP26 มีความคืบหน้าในเรื่องนี้ แต่ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยอีกมากที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข
หัวข้ออื่นๆ: ธุรกิจขนาดใหญ่ล้างสีเขียวหรือผู้กอบกู้สภาพอากาศ? การชดเชยคาร์บอนทำให้เกิดคำถามทางศีลธรรมที่ยุ่งยาก
ลดการปล่อยมลพิษที่บ้านเมื่อเทียบกับที่อื่น
ความไม่แน่นอนเกี่ยวกับกฎของตลาดคาร์บอนจะเป็นปัญหาอย่างยิ่งสำหรับนิวซีแลนด์ เนื่องจากการพึ่งพากิจกรรมในต่างประเทศเพื่อให้เป็นไปตาม NDC ใหม่ นอกจากนี้ยังมีคำถามเชิงปฏิบัติเกี่ยวกับจำนวนกิจกรรมเหล่านี้จะนับรวมใน NDC ของนิวซีแลนด์ และคู่ค้าที่มีศักยภาพในแปซิฟิกมีความพร้อมเพียงใดสำหรับกลไกการซื้อขายในตลาดคาร์บอนดังกล่าว
ขณะนี้ประเทศในหมู่เกาะแปซิฟิกไม่ได้ซื้อขายหรือเป็นส่วนหนึ่งของตลาดคาร์บอนที่จัดตั้งขึ้น พวกเขาอาจไม่สามารถพัฒนาความเชี่ยวชาญด้านเทคนิคที่จำเป็นเพื่อให้มั่นใจถึงความยุติธรรม การปฏิบัติตามข้อกำหนด และความโปร่งใสได้ล่วงหน้าก่อนปี 2030
หัวข้ออื่นๆ: COP26: ถึงเวลาที่นิวซีแลนด์จะแสดงความเป็นผู้นำระดับภูมิภาคเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
แม้ว่าจะมีขอบเขตในการแสวงหาโอกาสในการลดการปล่อยก๊าซนอกชายฝั่งของเรา แต่เราควรมองหาสิ่งที่สามารถทำได้ในประเทศให้มากขึ้นเพื่อช่วยปฏิบัติตาม NDC ของเราในระยะเวลาอันสั้น
ขณะนี้ การปรึกษาหารือสาธารณะ เกี่ยวกับ แผนการลดการปล่อยมลพิษฉบับแรกของรัฐบาลกำลังดำเนินไปจนถึงวันที่ 24 พฤศจิกายน ฉบับสุดท้ายมีกำหนดในเดือนพฤษภาคม 2565 และคาดว่าจะกำหนดกลยุทธ์สำหรับภาคส่วนเฉพาะ (การขนส่ง พลังงานและอุตสาหกรรม เกษตรกรรม ขยะ และป่าไม้) เพื่อตอบสนองการปล่อยมลพิษ งบประมาณ
นอกจากนี้ยังรวมถึงแผนหลายภาคส่วนเพื่อปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และเพื่อลดผลกระทบจากการลดการปล่อยมลพิษที่อาจมีต่อผู้คน
แผนการที่เป็นรูปธรรมสำหรับการลดการปล่อยก๊าซในประเทศยังอยู่ห่างออกไปไม่ถึงหกเดือน แต่นี่เป็นโอกาสสำหรับผู้คนและกลุ่มผลประโยชน์ในการช่วยกำหนดลำดับความสำคัญและเส้นทาง และกระตุ้นให้รัฐบาลกำหนดเป้าหมายในประเทศที่โดดเด่นกว่าที่เคยเป็นมา
คณะกรรมาธิการการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้จัดทำคำแนะนำสำหรับ Aotearoa ที่ปล่อยมลพิษต่ำรวมถึงการใช้ยานพาหนะไฟฟ้าอย่างรวดเร็ว การลดอัตราการปล่อยสัตว์ และการเปลี่ยนการใช้ที่ดินไปสู่การทำป่าไม้และพืชสวน
ขณะนี้เป็นเวลาที่จะเริ่มสร้างศักยภาพเพื่อสนับสนุนประเทศในหมู่เกาะแปซิฟิกในการออกแบบนโยบายตลาดคาร์บอนของตน นิวซีแลนด์ได้ ให้คำมั่น ว่าจะมอบเงินช่วยเหลือด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมูลค่า1.3 พันล้านดอลลาร์นิวซีแลนด์ แล้ว โดยประมาณครึ่งหนึ่งจะมอบให้กับประเทศในหมู่เกาะแปซิฟิก
การจัดสรรส่วนนี้บางส่วนเพื่อเพิ่มพูนความรู้ทางเทคนิคจะช่วยสร้างสนามแข่งขันที่มีระดับในการซื้อขายคาร์บอน ข้อตกลงดังกล่าวจะรับประกันว่าการจัดการใดๆ ในต่างประเทศจะเกิดขึ้นจริง สิ่งเหล่านี้จะยุติธรรมและส่งมอบ “ การลดการปล่อยมลพิษทั่วโลกโดยรวม ” ตามที่ข้อตกลงปารีสกำหนด
